Breitling Navitimer AOPA "Naval Air Station" Keflavik
Zelden komt het voor dat wij oude vintage horloges kopen waar het gehele verhaal van bekend is. Vaak is het al jaren in de familie of het is eens gekocht op een veiling. Leuk om te horen, maar het verteld nog niet het verhaal van de eerste eigenaar of reden van aankoop of geschenk. Het zijn juist die verhalen die de nieuwe eigenaar of verzamelaar wil horen en de gehele geschiedenis van het horloge die hun doet watertanden. Het is voor ons dan ook gebruikelijk om zelf op onderzoek te gaan naar de eventuele achtergronden en ervaringen die het horloge of de eigenaar heeft bewandeld. Zonder dat hier een mooier verhaal van word gemaakt dan het in werkelijkheid is. Het is aan ons om het mysterie te ontrafelen en te waarborgen.
Wel nu. Enige tijd geleden kochten wij op een internationale veiling een bijzondere Breitling Navitimer met AOPA logo op de wijzerplaat. Het ging hier duidelijk om een vroeg model want de draai lunette was de zogenaamde "parelrand" uitvoering. Tevens was de wijzerplaat geheel zwart inclusief de chronograaf registers. Wat het voor ons echt spannend maakte was dat de originele doos en papieren er nog bij waren. Zonder het horloge te hebben gekocht van de eerste eigenaar kunnen we met onze parate horlogekennis en interesse in de geschiedenis hier van een behoorlijk nauwkeurig en op waarheid getrouw verhaal construeren.
Navitimer & AOPA
Het verhaal van de eerste Navitimers is gehuld in mysterie en zelfs controverse. Heel eenvoudig, niemand weet met zekerheid het hele verhaal. De documenten in handen van Breitling SA in het Grenchen archief zijn onvolledig. Zelf de meest vooraanstaande vintage Breitling experts ter wereld kunnen het niet eens worden over alle details. Breitling Zwitserland heeft aangegeven dat de productie van de Navitimer begon in 1952, maar wij zijn er van overtuiging dat de eerste Navitimers beschikbaar waren in 1954.
Het begon allemaal toen Breitling & AOPA (Aircraft owners & Pilots Association)besloten om een revolutionaire horloge te ontwikkelen met een ingebouwde chronograaf en rekenliniaal (sliderule). De naam "Navitimer" is een combinatie van de woorden Navigation & Timer, dit omdat het horloge oorspronkelijk werd ontwikkeld als een navigatie-horloge voor piloten. De piloot in kwestie kon de sliderule gebruiken om de afstanden en brandstofverbruik te berekenen.
Het is niet zeker of Breitling de Navitimer eerder heeft ontwikkeld en toen de samenwerking met AOPA is aan gegaan, of dat AOPA aan Breitling heeft gevraagd een vliegeniers horloge voor hen te maken. Het resultaat is in ieder geval een unieke chronograaf met het prachtige AOPA logo op de wijzerplaat. De aller eerste Navitimer modellen hebben het AOPA logo en Navitimer op de wijzerplaat staan.
De wijzerplaat van den Navitimer modellen waren in de eerste jaren van productie geheel zwart, inclusief de chronometer registers. In het begin van de jaren 60 werden naast het AOPA logo ook de merknaam Breitling en het woord Geneve op de in het geheel zwarte van de wijzerplaat gedrukt. Dit zijn dan ook de laatste uit de "Black dial" serie. Het is rond 1962-64 dat de chronograaf registers wit van kleur werden en de naam Breitling prominent op de wijzerplaat stond.
Tevens veranderde de vorm van de draailunette. Waren deze eerst nog voorzien van kleine bolletjes, de parelrand, rond 1964 werden deze randen vervangen door een met grotere inkepingen zoals we die kennen van een duikhorloge. Toch had Breitling deze lunette al eerder gebruikt en wel op de voorloper van de Navitimer, de Chronomat.
De "Black dial" Navitimers zijn een zeer geliefd verzamelobject geworden en worden met de dag zeldzamer. Inmiddels is ook Breitling zich er van bewust dat dit Icoon met zijn geschiedenis meer aandacht nodig heeft en is Breitling al enkele jaren bezig om een collectie van vintage Breitling modellen te kopen. Er word in de wandelgangen dan ook gepraat over een Breitling Museum waar de roemruchte geschiedenis van dit merk zal worden getoond.
De Breitling geschiedenis.
In het jaar 1884, in de Jura van Zwitserland, opent Leon Breitling een atelier gespecialiseerd in het maken van chronografen en precisie stopwatches voor wetenschappelijke en industriële doeleinden. In 1914 sterft Leon en het bedrijf wordt overgedragen aan zijn zoon Gaston, een jaar later creëert Gaston het eerste polshorloge chronograaf om vervolgens piloten te voorzien van de eerste pols instrumenten.
Gastons zoon, Willy Breitling neemt de controle over het bedrijf in 1932 en in 1936 wordt Breitling de officiële leverancier van de Royal Air Force. De Chronomat wordt geïntroduceerd in 1942 - de eerste chronograaf horloges die worden uitgerust met een cirkelvormige draaibare rekenliniaal. In 1954 word de Navitimer op de markt gebracht. Deze super chronograaf wordt een veel gebruikt horloge onder piloten over de hele wereld. Rond deze tijd is het dan ook dat Breitling alle grote internationale luchtvaartmaatschappijen van cockpitklokken voorziet.
In 1969 introduceren Breitling samen met Heuer en Buren het eerste automatische chronograaf uurwerk. Dit technisch hoogstandje is een belangrijke doorbraak voor de hele Zwitserse horloge-industrie. Met de herintroductie van de Chronomat die in 1984 wordt gelanceerd word er een nieuw klassieker toegevoegd aan de chronograaf-lijn van Breitling. Het word het best verkochte model in de Breitling collectie.Vandaag de dag is Breitling nog steeds gevestigd in La Chaux-de-Fonds, de stad waar Leon Breitling 125 jaar eerder zijn eerste chronograaf fabriek opende.
NAVO IJsland
IJsland speelde een belangrijke rol in zowel de Tweede Wereldoorlog als wel in de Koude Oorlog. Als gevolg van de strategische ligging in de Noord-Atlantische Oceaan gaf Winston Churchill IJsland de bijnaam "onzinkbaar vliegdekschip beschikbaar om de Noord-Atlantische scheepvaart te beschermen". In de Tweede Wereldoorlog was de belangrijkste taak van IJsland het beschermen van de konvooien vanuit de VS die richting Europa voeren. In de Koude Oorlog periode was IJsland een geografische hoeksteen van de NAVO die toezicht hield op de Noordelijke Sovjet vloot die hun thuisbasis hadden in Moermansk op het Kola-schiereiland.
In 1949 werd IJsland al lid van de NAVO. (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie). Na de Koreaanse oorlog in 1950 en de volgende onstabiele internationale politieke situatie werden de VS en IJsland het erover eens dat de verdediging van IJsland kwam onder auspiciën van de NAVO. IJsland werd nu gezien als een belangrijke strategische locatie voor de verdediging van West-Europa.
Naval Air Station, Keflavik
NAS Keflavik is het commandocentrum voor de NAVO-basis in IJsland. De basis is gelegen op het schiereiland Reykjanes aan het zuid-west deel van het eiland. Er zijn meer dan 25 verschillende commando's en personeel aanwezig van de Marine, Luchtmacht, en Leger. Tevens zijn er zijn vertegenwoordigers van Canada, Nederland, Noorwegen en Denemarken aanwezig.
Het Naval Air Station heeft vier grond-radars maken tevens gebruik van de AWACS (Airborne Warning and Control System) vliegtuigen. In juli 1961, werd de US Naval Communicatie Station(NAVCOMMSTA) opgericht.
Toegevoegde waarde komt tot leven.
Zonder te overdrijven geven deze combinatie van verhalen een geweldig beeld van wat er allemaal heeft afgespeeld tijdens en na de aanschaf van onze bijzondere Breitling. Een Navitimer gekocht in 1961 op Keflavik in IJsland. Een van de eerste bondgenoten van de NAVO. Een horloge dat in die tijd speciaal was ontwikkeld voor piloten en deze werden ook daadwerkelijk door hen gekocht en gebruikt.
Onze Breitling Navitimer stamt uit de hoogtijd dagen van de koude oorlog waar precisie en controle belangrijke eikpunten waren om ons te beschermen tegen het Grote Rode gevaar. Al deze elementen geven dit horloge een karakter en toegevoegde waarde die niet alleen om de pols maar ook aan de mondhoeken zijn uitstraling kenbaar geeft.
Note
Wat maken de "papieren" van een vintage horloge nou zo bijzonder?
Als we over papieren praten van horloges gaat het altijd over het originele garantie certificaat. Het was tot in de jaren 90 van de vorige eeuw gebruikelijk dat dit garantie certificaat van papier gemaakt was. Naast de garantie papieren werden er ook instructie papieren bij het horloge. In de instructie papieren valt te lezen over de werking, of waar de dealerpunten te vinden waren. Deze worden vaak beschreven als papieren, maar dat is onterecht, vaak zijn deze later nog bij het horloge toe te voegen door deze op veilingen of beurzen te kopen. Onze ervaring is dat na 15 jaar er geen B+P (Box and Papers) meer aanwezig zijn. Na een verhuizing zijn weggegooid want er zat toch geen garantie meer op. Als deze er nog wel bij zitten zegt dit in eerste instantie niets over de originaliteit van het horloge maar meer over netheid van de drager er van. Want als de papieren er nog bij zitten zal de eigenaar ook wel netjes zijn geweest op zijn horloge.
Maar zijn papieren altijd meer waard als deze nog bij het horloge aanwezig zijn?
Op deze vraag vergelijken wij dit altijd met de stripboeken of dinky toy verzamelingen. Oude stripboeken of speelgoed kunnen veel geld opbrengen. Vaak werden deze vroeger als de kinderen uit huis gingen door de ouders aan de kant van de weg gezet. Deze schaarste zorgt dus voor de meerprijs van het product en zijn compleetheid. Nu worden angstvallig alle papieren en bijbehorende benodigdheden bewaard want deze zijn toch geld waard? Nou niet als iedereen ze bewaard. Hoe ouder het product, hoe waardevoller de compleetheid.
Tekst: Roel van den Haak - AWCO
