In oud en nieuw laten we steeds een vintage horloge zien naast zijn moderne evenbeeld. Dit keer deel twee: Omega Speedmaster!
In 1957 introduceerde Omega de eerste Speedmaster, referentie CK-2915. In hetzelfde jaar werden ook de Railmaster en Seamaster gepresenteerd en Omega had nu een programma wat aardig vergelijkbaar was met dat van Rolex. De eerste Speedmaster verschilde nogal van het huidige model: zo was de lunette van staal, de wijzers van het broad-arrow type en ontbraken de teksten die verwijzen naar de maanlanding of NASA-goedkeurig ('Professional').
Na dit eerste type volgden de veranderingen elkaar snel op. De kast werd iets groter en steviger, de wijzerplaten werden voorzien van 'Professional', het uurwerk werd gewijzigd - onder andere. Dit culmineerde in de Speedmaster zoals we hem nu nog steeds kennen.
In 1997 bestond de Speedmaster 40 jaar. Omega presenteerde een koffer met daarin 23 Speedmasters om dit heugelijke feit te vieren. Van die Speedmasters waren er 22 Professionals met een 'Patch', een logo van een ruimtemissie. De laatste was een speciaal model geïnspireerd op het eerder besproken eerste model: de 1957 (ook wel 1957 Replica of 1957 Reissue). Deze koffer was destijds te koop voor een astronomisch bedrag, maar gelukkig werd deze 'Replica' later ook los verkrijgbaar. En we moeten toegeven: Omega heeft het goed gedaan. De lunette, wijzerplaat, wijzers en het achterdeksel zijn allen gewijzigd om de CK-2915 te laten herleven. Naar onze bescheiden mening is dit een van de leukste gelimiteerde Speedmasters, met name door de uitgebreide modificaties.
vrijdag 28 mei 2010
zaterdag 22 mei 2010
Tijd in Amsterdam
Ver voordat het horloge in beeld kwam, waren het openbare klokken die de tijd uitmaakten. Eerst waren dit met name kalenders, zonnewijzers, waterwerken en zandlopers, later werden het mechanische klokken op prominente gebouwen. Als eerbetoon aan deze laatste categorie zullen wij van tijd tot tijd een mooie exemplaar laten zien.
Vandaag trappen we het spits af met een klok op een gebouw hier om de hoek: de Westertoren / Westerkerk. De 'Ouwe Wester' is met zijn 85m nog steeds de hoogste toren van Amsterdam. De toren is wereldberoemd, niet in de minste plaats door het dagboek van Anne Frank, waarin zij beschrijft te luisteren naar het carillon. Maar ook de onvolprezen Johnny Jordaan en Willy Alberti hebben hun bijdrage geleverd, met het schitterende 'Aan de voet van de ouwe Wester' en eerder het nummer 'O mooie Westertoren' wat Willy Alberti solo maakte.
De Westertoren schijnt te zijn voltooid omstreeks 1638. De 'keizerskroon' die de spits siert moet de kroon van keizer Maximiliaan verbeelden, de keizer van het 'Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie'. Oorspronkelijk was deze blauw, maar in het Rembrandtjaar 1906 is dit geel geworden. Na de restauratie van 2006-2007 -na 100 jaar dus- werd het weer het originele blauw. Bent u er nog?
De Ouwe Wester was overigens het officiële ijkpunt voor de 'Amsterdamse Tijd', de officiële tijd in Nederland tussen 1909 en 1937. Dit kwam neer op GMT+00:19:32, de middelbare tijd op exact de locatie van de kerk. In de Tweede Wereldoorlog werd echter de 'Duitse Tijd' ingevoerd (GMT+1), wat hierna niet meer veranderd is.Over de aandrijving van de klok hebben we helaas geen informatie gevonden.
Vandaag trappen we het spits af met een klok op een gebouw hier om de hoek: de Westertoren / Westerkerk. De 'Ouwe Wester' is met zijn 85m nog steeds de hoogste toren van Amsterdam. De toren is wereldberoemd, niet in de minste plaats door het dagboek van Anne Frank, waarin zij beschrijft te luisteren naar het carillon. Maar ook de onvolprezen Johnny Jordaan en Willy Alberti hebben hun bijdrage geleverd, met het schitterende 'Aan de voet van de ouwe Wester' en eerder het nummer 'O mooie Westertoren' wat Willy Alberti solo maakte.
De Westertoren schijnt te zijn voltooid omstreeks 1638. De 'keizerskroon' die de spits siert moet de kroon van keizer Maximiliaan verbeelden, de keizer van het 'Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie'. Oorspronkelijk was deze blauw, maar in het Rembrandtjaar 1906 is dit geel geworden. Na de restauratie van 2006-2007 -na 100 jaar dus- werd het weer het originele blauw. Bent u er nog?
De Ouwe Wester was overigens het officiële ijkpunt voor de 'Amsterdamse Tijd', de officiële tijd in Nederland tussen 1909 en 1937. Dit kwam neer op GMT+00:19:32, de middelbare tijd op exact de locatie van de kerk. In de Tweede Wereldoorlog werd echter de 'Duitse Tijd' ingevoerd (GMT+1), wat hierna niet meer veranderd is.Over de aandrijving van de klok hebben we helaas geen informatie gevonden.
donderdag 20 mei 2010
Oud en Nieuw Vol.1
In oud en nieuw laten we het origineel samen met de re-edition of vernieuwde versie zien. We beginnen met de legendarische Omega Seamaster 600 “PLOPROF”. In 1970 introduceerde Omega zijn eerste "Professional" model in de Seamaster-lijn: de 600! Al snel kreeg dit horloge de bijnaam "PloProf", Plongeur Professional ofwel Professioneel Duiker.
Alhoewel dit horloge officieel tot 600 meter waterdicht is, hebben tests van Omega uitgewezen dat hij het hield tot zelfs 1370 meter, wat voor die tijd werkelijk ongehoord was.De enorme kast heeft een aantal opmerkelijke kenmerken: zo is hij van het "monobloc"-type wat wil zeggen dat er geen losse achterdeksel is; dit om de waterbestendigheid te verhogen. Ook wordt de kroon (op 9 uur!) beschermd door de enorme randen en een extra kap. De knop op half 2 is om de duikring te kunnen draaien: standaard zit deze vast om willekeurig draaien tegen te gaan.
In 2009 werd er op de Basel show een re-edition van de “Ploprof” geïntroduceerd. Hierbij is de kast nog iets groter maar heeft nog steeds de herkenbare eigenschappen. De draairing kan alleen verdraaid worden door de rood/ oranje drukknop in te drukken. Bij het nieuwe model is er ook een helium ventiel in geplaatst aan de onderkant van de kast waar de drukknop zit. De oranje minuten wijzer is gebleven en de gevlochten stalen MESH band maakt het nieuw model ook weer tot een klassieker.
Labels:
Geschiedenis,
Omega,
Oud en Nieuw
zaterdag 15 mei 2010
Türler IWC by AWCo.
Het is u als horloge-liefhebber vast en zeker wel eens opgevallen dat er horloges bestaan met naast de merknaam nog een extra toevoeging op de wijzerplaat. We hebben het hier over de namen van grootse juweliershuizen; Tiffany en Cartier lieten bijvoorbeeld hun naam drukken op horloges van Patek Philippe, Rolex, Jaeger-L Coultre en dergelijke. Maar ook minder bekende namen zoals Gubelin, Meister en Türler en Serpico y Laino lieten hun naam op wijzerplaten drukken. Het ging hier vaak om bestellingen die later kado werden gedaan, zodat de ontvanger kon zien in welke klasse-zaak het kleinood aangeschaft was.
Super zeldzaam: Omega seamaster 300 van Meister.
Rolex met Tiffany & Co.
Super zeldzaam: Omega seamaster 300 van Meister.
Rolex met Tiffany & Co.
Onlangs hebben wij een mooie Türler IWC weten te bemachtigen: een perfecte reden om wat achtergrondinformatie over deze firma te delen! Cesar en Jean Turler openen reeds in 1883 een horlogefabriek in het Zwitserse Bienne, om 10 jaar later te verhuizen naar Zurich. In 1907 ging hun wens in vervulling met de bouw van een grote juwelierszaak op de beroemde Paradeplatz, met een breed assortiment aan horloges en juwelen. De persoonlijke aandacht en bijzonder uitgebreide service die het Turler-huis bood werden al snel een begrip en zodoende kreeg de stad Bern ook een Turler filiaal.
Om in de zaken het toppunt van " bij de tijd zijn" te ervaren, zorgde Arnold Turler er in 1911 voor dat hij van de Zwitserse regering de eerste licentie kreeg om tijdsignalen te ontvangen die werden uitgezonden van de Eifeltoren. Later zou de nauwkeurigheid van deze tijdsignalen een bron van inspiratie zijn voor het ontwerpen van "The Turler Clock": een van de meest gecompliceerde klokken ter wereld, waarvan de bouw maar liefst negen jaar in beslag nam. Aangedreven door zonnecellen op het dak van de zaak op de Paradeplatz loopt deze klok al sinds 21 juni 1995!
Om in de zaken het toppunt van " bij de tijd zijn" te ervaren, zorgde Arnold Turler er in 1911 voor dat hij van de Zwitserse regering de eerste licentie kreeg om tijdsignalen te ontvangen die werden uitgezonden van de Eifeltoren. Later zou de nauwkeurigheid van deze tijdsignalen een bron van inspiratie zijn voor het ontwerpen van "The Turler Clock": een van de meest gecompliceerde klokken ter wereld, waarvan de bouw maar liefst negen jaar in beslag nam. Aangedreven door zonnecellen op het dak van de zaak op de Paradeplatz loopt deze klok al sinds 21 juni 1995!
Close-up wijzerplaat IWC.
Bijzonder om te vermelden is het feit dat Turler in 1951 een van de eerste juweliers ter wereld was die met een zaak op een luchthaven aanwezig was. Opmerkelijk, aangezien de Tweede Wereldoorlog pas een kleine zes jaar geschiedenis was en de burgerluchtvaart nog in de kinderschoenen stond. De hele 'beau monde' van die tijd liep dan ook langs hun zaak op Airport Zurich-Kloten en zodoende zijn er foto's en dankbetuigingen van wereldleiders en beroemdheden zoals de Japanse kroon prins Akhito, Marshall Montgomery en Sir Winson Churchill te zien in de winkel op de Paradeplatz. Misschien moeten ook wij onze beroemde klanten toch maar eens vragen of we ze op de foto mogen zetten...
IWC met Turler op de wijzerplaat.
Onze Türler IWC is Pellaton-automaat uit de vijftiger jaren met een oversized stalen kast. De wijzerplaat is two-tone, al is het kleurverschil zeer subtiel te noemen. De opgelegde markers zijn diamantvormig en de scherp gepunte wijzers passen er perfect bij. De bandaanzetten zijn elegant gebogen richting de pols voor verhoogd draagcomfort. Uiteraard wordt ook deze IWC geleverd met een extract uit onze archieven en is het in orde gemaakt door onze specialisten.
Tekst Bram Smink en Dale Boom.
donderdag 13 mei 2010
Horloge lezing bij AWCo.
Onze passie voor horloges is niet iets wat we onder stoelen of banken steken. Dit valt iedere klant die bij ons binnen stapt direct op. Dit is dan ook één van de redenen dat wij zoveel vast bezoekers van onze winkel in de Reestraat hebben. Liefhebbers die graag een ommetje (van een straat of 9) maken om even in de etalage te gluren. Een van deze vaste klanten heeft ons gevraagd om over de fascinerende wereld van het mechanische horloge een lezing te geven. Een lezing waarbij een koppeling wordt gemaakt tussen het heden en het verleden.
Goed geregeld!
Over dit onderwerp is inderdaad veel te vertellen en ik heb mij dan ook voornamelijk
gericht op de ontwikkeling van het polshorloge van 1900 tot 1980. Hierin heb ik de ruimte om stapsgewijs een mooi verhaal te houden waarbij ik zowel een liefhebber als een horloge-leek weet te boeien. Om de koppeling te maken naar het heden is er gekozen voor een tweede spreker, die niet uit het vak komt maar wel de genodigde weet te raken.
gericht op de ontwikkeling van het polshorloge van 1900 tot 1980. Hierin heb ik de ruimte om stapsgewijs een mooi verhaal te houden waarbij ik zowel een liefhebber als een horloge-leek weet te boeien. Om de koppeling te maken naar het heden is er gekozen voor een tweede spreker, die niet uit het vak komt maar wel de genodigde weet te raken.
Dion Bartels is op zakelijk gebied misschien niet de meest voor de hand liggende gastspreker. Als advocaat is hij mede verantwoordelijk voor het blootleggen van tal van fraudezaken. Denk aan Golden Sun, Easy Life, Caribbean Comfort en niet te vergeten die van Palm Invest. Deze zaken hebben hem naar de rand van de afgrond gebracht en werd hij in 2009 geschorst als advocaat en ging uiteindelijk failliet. Over deze gebeurtenis in zijn leven en welke gevolgen dat met zich mee bracht sprak Dion openhartig. Uit elke periode van zijn leven kon hij als een goochelaar horloges uit zijn privé-collectie tevoorschijn toveren. Van de Chopard gekregen van zijn vrouw tot een limited Swatch van Napoleon Bonaparte. Een mooi voorbeeld van een tijdbeeld door de jaren heen wat prima op mijn lezing aansloot.
Onder het genot van een hapje en drankje verzorgt door mede Reestraat-ondernemer “Nooch” werd er na afloop nog lang door gesproken over welk horloge er werd gekocht met het eerst verdiende geld en welke horloges er nog in de verzameling ontbreken. Een geslaagd evenement wat zeker voor herhaling vatbaar is.
Aandacht voor spreker en horloges.
Labels:
AWco,
Geschiedenis,
Vintage advertentie
vrijdag 7 mei 2010
Vrijdag
Daar zijn we weer!!
Toesja draagt één van haar Longines Comet horloges. Deze keer de rode, misschien een andere kleur de volgende keer?
Farid en Dale zijn op de moderne toer, met de Breitling B1 en Omega Speedmaster Split-Seconds:
Roel heeft een oude liefde uit de kluis getrokken, de Seadweller #1665:
Geniet van het weekend!
Toesja draagt één van haar Longines Comet horloges. Deze keer de rode, misschien een andere kleur de volgende keer?
Bram draagt vandaag weer trouw de 1016 Explorer
Farid en Dale zijn op de moderne toer, met de Breitling B1 en Omega Speedmaster Split-Seconds:
Roel heeft een oude liefde uit de kluis getrokken, de Seadweller #1665:
Geniet van het weekend!
Two and a half men & Rolex
Tijdens het surfen kwamen we de volgende filmpjes tegen, die we u niet wilden (of konden) onthouden. Een van onze favoriete merken, Rolex, in de comedy-serie 'Two and a half men':
Het volgende filmpje is eigenlijk nog mooier; Alan die Jacques Cousteau op treffende wijzer immiteert:
Het duurde even, maar we hebben door hoe we filmpjes kunnen plaatsen - waarvan akte. Binnenkort meer!
Aanvulling; helaas werkt het invoegen niet bij deze twee filmpjes.
Het volgende filmpje is eigenlijk nog mooier; Alan die Jacques Cousteau op treffende wijzer immiteert:
Het duurde even, maar we hebben door hoe we filmpjes kunnen plaatsen - waarvan akte. Binnenkort meer!
Aanvulling; helaas werkt het invoegen niet bij deze twee filmpjes.
dinsdag 4 mei 2010
IWC klassieker Cal. 89
Werkelijk een van de mooiste en langst geproduceerde uurwerken is die van International Watch Company en wel het caliber C 89. Als horlogemaker en liefhebber behoort dit uurwerk tot een van mijn favorieten, waarom? Door de eenvoud, nauwkeurigheid en afwerking.
De gehele opbouw is compact en elegant te gelijk. De platines en bruggen zijn niet alleen ontworpen om hun werk te doen, maar zijn stuk voor stuk sierlijk vormgegeven. Bijzonder is de rustige uitstraling van het uurwerk. Neem bijvoorbeeld de palling, deze is onder het palrad (8905) gemaakt en is nagenoeg niet te zien. Dit door een los geplaatste platte palveer (8922) onder het rad te leggen met enkel het uiteinde tegen de tanden aan. Bij het opwinden van het horloge klikken de tanden over het veertje. Door de spanning van de opwindveer blokkeert het veertje als de kroon wordt losgelaten. Ook het plaatsen van de seconderad is doordacht gemaakt. Het seconderad (8952), dat eigenlijk een lange tap met een rondseltje is, wordt door een geschroefde lager (8985) op zijn plaats gehouden. Door het losschroeven van de twee kleine schroefjes kan de seconderad/tap gecontroleerd of vervangen worden. De tandspeling wordt door middel van een klein bronzen frictie veertje opgelost om continu tegen de secondetap aan te drukken. Als dit niet het geval zou zijn dan verspringt de secondewijzer onregelmatig en niet als een vloeiende beweging.
Het is niemand minder dan Albert Pellaton zelf die in 1946 caliber 89 heeft gemaakt. Pellaton die niet veel later het eerste automatische IWC uurwerk, caliber 85 heeft ontwikkeld. Deze bijzondere automaat heeft ook zijn naam gekregen en het automatische opwindsysteem is tegenwoordig weer gebruikt in de nieuwe uurwerken van IWC.
Caliber 89 is eigenlijk in de basis hetzelfde als caliber 83 maar met een centrale secondewijzer in plaats van een kleine secondewijzer bij de 6 uur. Deze uurwerken werden gebruikt in de legendarische Mark X militaire horloges. Het caliber 83 is weer een afgeleide van caliber 60. Dit caliber is in 1938 ontwikkeld en rond 1940 gepatenteerd.
Patent waarschijnlijk van caliber 60.
De gehele opbouw is compact en elegant te gelijk. De platines en bruggen zijn niet alleen ontworpen om hun werk te doen, maar zijn stuk voor stuk sierlijk vormgegeven. Bijzonder is de rustige uitstraling van het uurwerk. Neem bijvoorbeeld de palling, deze is onder het palrad (8905) gemaakt en is nagenoeg niet te zien. Dit door een los geplaatste platte palveer (8922) onder het rad te leggen met enkel het uiteinde tegen de tanden aan. Bij het opwinden van het horloge klikken de tanden over het veertje. Door de spanning van de opwindveer blokkeert het veertje als de kroon wordt losgelaten. Ook het plaatsen van de seconderad is doordacht gemaakt. Het seconderad (8952), dat eigenlijk een lange tap met een rondseltje is, wordt door een geschroefde lager (8985) op zijn plaats gehouden. Door het losschroeven van de twee kleine schroefjes kan de seconderad/tap gecontroleerd of vervangen worden. De tandspeling wordt door middel van een klein bronzen frictie veertje opgelost om continu tegen de secondetap aan te drukken. Als dit niet het geval zou zijn dan verspringt de secondewijzer onregelmatig en niet als een vloeiende beweging.
Door zijn lange dienst van staat zijn er door de jaren heen veel modellen om dit uurwerk heen gemaakt. Het is daarom ook niet gek dat wij van Amsterdam Watch Company zeer regelmatig IWC horloges met dit legendarische uurwerk te koop aanbieden. Niet altijd staat het exacte productie jaar aangegeven op de website of op het kaartje in de winkel. Ook al zijn we in het bezit van nauwkeurige uurwerklijsten om het jaar op te zoeken, wij wachten vaak op het door ons aangevraagde uittreksel van het IWC archief in Schaffhausen. Alleen dan kunnen we u de juiste informatie geven zoals u dat van ons gewend bent.
Labels:
Geschiedenis,
IWC,
Vintage advertentie
Abonneren op:
Posts (Atom)